Na u lang te hebben verwaarloosd ben ik hier nog eens. Het was op aandringen van een van uw lezers. Als het aan mij had gelegen, ging ik wel nog een week of 3 gewacht hebben. Of misschien nog langer.
De bel gaat. De hond blaft.
De reden dat ik hier zo lang afwezig ben geweest is enkel en alleen door het feit dat ik nu eenmaal zo ben. Van mijn part mag je een "unexpected parse error at line 17" geven, je kan mij maar weinig meer schelen. Enkele jaren geleden, ja toen was je nog leuk. Toen weer niet. Toen wel. En nu niet meer.
Toch moet je geen schrik hebben, ik zal je index niet wissen want zoals ik al zei, zo ben ik nu eenmaal. Wispelturig.
Misschien zijn we morgen terug allerbeste vriendjes.
Bij deze wil ik ook mijn excuses voor mijn gedrag aanbieden aan:
Mijn auto, omdat ik u wil verkopen om dan een yaris te kunnen kopen en dan toch weer niet. Om nog maar eens een yaris te willen kopen om 2 dagen later in te ruilen voor een mini en uiteindelijk toch bij u te blijven, mijn groen bolleke. Ik vraag me al af wat het volgende week wordt.
Mijn haar, omdat ik u laat groeien en u het liefst vanal wil afscheren om u de dag erna toch terug op mijn hoofd te willen hebben. Of toch niet.
Verder heb ik vandaag mijn tanden gepoetst, een Ice Tea gedronken en in de file gestaan.
En hoe was jouw dag, blog? Heb je veel bezoekers gehad? Heb je mensen kunnen helpen met hun zoektocht naar italiaanse oefeningen, kriekepitten of de moesmakende hakker?
